Het vastleggen van het erfdeel van jouw kind(eren) heeft fiscale voordelen. Je kunt erfbelasting besparen. Ook zorgt het voor duidelijkheid over de verdeling van de erfenis.
- Erfenis beschrijven
- Waarom zou je de vordering en rente vastleggen?
- Renteovereenkomst
- Fiscale redenen erfenis vastleggen
Erfenis beschrijven
Als één van de ouders overlijdt gaat de erfenis in beginsel naar de langstlevende ouder. De kinderen krijgen dan een vordering op de langstlevende ouder. Deze vordering wordt pas uitbetaald als de langstlevende overlijdt. Dit kan jaren later zijn, hoe weet je dan hoe hoog de vordering was en wat de eventuele schulden waren op dat moment? Daarom moet je de erfenis vastleggen op het moment dat dit nog relatief eenvoudig is.
Op het moment van overlijden van de eerste ouder leg je vast hoe hoog de vordering is en spreek je een rente af. Die vordering is opeisbaar als de langstlevende overlijdt. Op het moment dat de langstlevende ouder overlijdt, hoef je over die vordering geen erfbelasting meer te betalen. Dat was namelijk al gedaan door de langstlevende. De rente die al die jaren is bijgeschreven is, net als de vordering, een schuld. Deze moet eerst uit de erfenis worden betaald. Hier betaal je dus ook geen erfbelasting over. Het is niet verplicht om een rente af te spreken. Als je niets afspreek is er ook geen rente.
Zie ook: Tarieven en vrijstellingen erfbelasting.
Waarom zou je de vordering en rente vastleggen?
Het is verstandig om na het overlijden vast te leggen wat de omvang van de vordering van de kinderen is. Het gaat dan om de bezittingen en de schulden. Waarom zou je dit doen? Dat heeft verschillende redenen.
Na het overlijden van de laatste echtgenoot/ouder moeten eerst de vorderingen aan de kinderen uitbetaald. Over dit deel is al erfbelasting betaald door de langstlevende ouder. Over hetgeen wat overblijft moeten de kinderen aangifte erfbelasting doen. Daarvoor hebben zij de omvang van de vordering nodig. Achteraf is het lastig om aan te tonen hoe hoog de vordering was. Het is al helemaal lastig om aan te tonen dat er sprake is van rente, en hoe hoog die rente was. De afwikkeling van de erfenis wordt daarom makkelijker als je vooraf al hebt vastgelegd wat de vordering van de kinderen is. Als de nalatenschap van de eerst overleden echtgenoot/ouder goed is beschreven, kan dat een hoop discussie voorkomen.
Renteovereenkomst
Binnen 8 maanden na overlijden van de eerste ouder/partner moet er aangifte erfbelasting worden gedaan. Alleen al daarvoor moet je dus de erfenis vastleggen. Binnen die periode moet ook een rente zijn afgesproken, als je dat wilt. Wil je geen rente afspreken, dan is de vordering renteloos. Een zo hoog mogelijk rente, 6%, is fiscaal interessant. Omdat over die rente bij overlijden geen erfbelasting hoeft te worden afgedragen. Dit deel gaat dus eigenlijk van de erfenis van de langstlevende af.
Je kunt er ook voor kiezen om de rente tijdens het leven uit te betalen. Hier betaal je geen schenk- of erfbelasting over omdat het geen schenking of erfenis is. Het is de aflossing van een schuld.
Fiscale redenen erfenis vastleggen
Naast de praktische redenen zijn er ook een aantal fiscale redenen om de omvang van de erfenis alvast te beschrijven.
- Minder erfbelasting: als de langstlevende overlijdt, gaat de vordering van de nalatenschap af. Over dit deel hoeft geen erfbelasting te worden betaald, want dat is dan al gedaan. Bij het overlijden van de langstlevende kunnen de kinderen ook weer gebruik maken van de vrijstelling.
- Nieuwe echtgenoot: de langstlevende kan een nieuwe echtgenoot krijgen. Door de vordering van de erfenis van te voren te beschrijven voorkom je dat deze bij de nieuwe partner terechtkomt na overlijden van de ouder. De langstlevende kan die vordering ook niet aan de nieuwe partner nalaten, omdat het al van de kinderen is.
