In 5 stappen een executeur benoemen

De moeilijkste vraag.
Een mens of een organisatie. Je kunt een vertrouwd persoon benoemen. Daarbij moet je dan wel bedenken dat je dan mogelijk later een nieuw persoon moet benoemen. Stel je kiest een leeftijdsgenoot en je wordt tachtig. Dan vraag je van een andere tachtigjarig om executeur te worden.
Je partner of niet. Veel mensen met een partner benoemen hun partner tot de eerste executeur. De partner heeft dan de mogelijkheid het executeurschap te weigeren. Het heeft als voordeel dat je partner de touwtjes in handen heeft. Dat kan heel praktisch zijn om de rechten van de langstlevende te garanderen.
Een organisatie. Je kan ook een organisatie benoemen. Veel notarissen hebben bijvoorbeeld een aparte stichting om op te treden als executeur. Er zijn ook onafhankelijke bedrijven of personen die bedrijfsmatig optreden als executeur. Als je een Goed Doel hebt aangewezen als erfgenaam dan doe je hen een groot plezier om ze ook executeur te maken.

Een executeur moet de benoeming aanvaarden. Dat doet deze pas na jouw overlijden. Het kan dus zeker verstandig zijn om een tweede executeur aan te wijzen. Als je als eerste executeur een notaris of andere organisatie hebt aangewezen dan kun je aannemen dat die de benoeming aanvaardt. Die krijgt er immers voor betaald en doet het beroepsmatig.
De eerste executeur kan om erg veel redenen de benoeming niet aanvaarden. Bijvoorbeeld door eerder overlijden, of omdat de belasting van het executeurschap te hoog zijn.
Je kunt ook twee executeurs samen benoemen, die zijn in ons model dan samen bevoegd. Ze kunnen elkaar wel een volmacht geven.

Er zijn verschillende mogelijke bevoegdheden. De wet onderscheidt drie verschillende executeurs. Deze worden vaak onderscheiden met “sterren”. Een executeur met 1 ster heeft de minste bevoegdheden. Deze regelt de uitvaart.
Via DoeHetZelfNotaris benoem je in ieder geval een standaard executeur, de beheersexecuteur. De taken kan je uitbreiden. De standaard executeur heet ook wel een executeur met twee sterren. Deze heeft de volgende taken en bevoegdheden.

– beheer van de nalatenschap
– vertegenwoordigen van de erfgenamen
– opmaken van de boedelbeschrijving
– aanschrijven van de schuldeisers en betalen van de schulden
– informeren van een eventuele legataris en het uitkeren van de legaten
– verkopen van goederen (inboedel en dergelijke) als dat nodig is om de schulden van de nalatenschap te voldoen
– aangifte erfbelasting en voldoen van de erfbelasting

Je kan besluiten deze bevoegdheden uit te breiden. In eerste instantie met de verkoop van onroerend goed om de schulden te voldoen.

Er is nog een uitbreiding met bevoegdheden mogelijk. Die executeur mag besluiten nemen zonder de erfgenamen te raadplegen en zelfs tegen hun zin. Deze heeft een zogeheten afwikkelingsbewind. Deze heeft dan in het jargon drie sterren.
De executeur moet de erfgenamen informatie verschaffen over zijn werkzaamheden.

De executeur kan een vergoeding ontvangen voor zijn werkzaamheden. Afhankelijk van de complexiteit van de erfenis kan de afhandeling van een nalatenschap fors wat werk zijn. Bijvoorbeeld omdat er veel bezittingen zijn, of complexe bezittingen. Binnen de familie is het vaak gebruikelijk dat er geen beloning is.
Er is een wettelijke beloning van 1% van de netto omvang van de erfenis. Dat kan voldoende zijn, maar het kan ook een extreem hoge of lage vergoeding zijn. Daarom zijn er ook andere opties die je zelf kunt kiezen. Je kunt bijvoorbeeld als je een professionele partij kiest de normale uurvergoeding betalen. Je kan ook een vast bedrag noemen. Zij werken nooit voor de wettelijke beloning.

De executeur zal bij de aanbieding van het executeurschap ook op de hoogte worden gebracht van de beloning. Mede op grond daarvan zal deze een keuze maken.